به گزارش ایرنا، موسیقی در کشور هنوز حتی یک سالن ندارد و این در حالی است که در هجمه چندین ساله موسیقی هایی گرفتار شده است که با فن آوری های جدید حتی توسط چند نوجوان در یک اتاق نیز قابل اجرا، صداگذاری مناسب و تکثیر است.
اما در هنگامه ای که فوج موسیقی های بی هویت روز به روز بیشتر می شود، مردم همچنان موسیقی اصیل و پرمعنا را دوست می دارند، برای شنیدن آن انتظار می کشند و برای دیدن آن اشتیاق بسیار دارند.
با این حال، کنسرتها و اجراهایی که حاصل تمرین های چندساله و گاه یک عمر به بار نشسته استادان و هنرمندان این عرصه است، در نبود امکانات سالنی، به آسانی کیفیت خود را از دست می دهد تا اندوهی بی پایان دل هنرمندان آن را به درد آورد.
پیچیدن صدا در بلندگوها به هنگام اجراها در فضای باز، نبود سن (سکو) مناسب و فقدان مکان برای اجراهای ارکستری بزرگ ، همه و همه از معضلاتی است که کنسرت ها را با مشکل روبه رو می سازد. این در حالی است که مشتاقان موسیقی اساتید - چه سنتی، چه کلاسیک و چه پاپ - بیشتر بوده و امکانات صوتی خانگی ، دریافت های شنوایی و دقت بیشتری در این زمینه دارد.
امروزه مشکل نبود سالن خاص موسیقی، در کنار رشد کیفی و کمی گروه های موسیقی که در زمینه موسیقی بهینه کار می کنند و خواست مردمی برای دیدن اجرای زنده این گروه ها ، منجر به استفاده از هر سالن یا فضایی برای اجرای برنامه شده است. در چنین وضعیتی، فضاهای باز مجموعه های تاریخی و سالن های برخی از سازمان ها که دارای کاربردهای دیگری بجز اجرای موسیقی هستند، همگی تبدیل به محلی برای اجرای برنامه کنسرت شده اند، بدون آنکه ویژگی های لازم برای یک اجرای خوب از جمله سیستم های صوتی ، تصویری، نوع جای گیری صندلی ، ویژگی مدور سالن ، صحنه مناسب ، به کارگیری برق اضطراری و حتی سن مناسب، با توجه به خصوصیات یک کنسرت را داشته باشند .
از ماجرای نبود سالن همین بس، که تنها سالن معتبر موسیقی ایرانی ، که همه ارکسترهای بزرگ هم در آن اجرا می شود و حتی این سالن نیز سن مناسبی برای چینش تمام نوازندگان اجراهای بی بدیل کلاسیک را ندارد، تالار وحدت است که در اصل میانه دهه چهل شمسی برای اختصاص سالنی به اپرا ، طراحی و ساخته شد.
تالار وحدت در سال ???? بر اساس مدل نمونه اپرا هال وین ساخته شده و با گذشت 44 سال از عمرش همچنان تنها تالار استاندارد برای اجرای موسیقی در کشور شناخته می شود!
"بابک رضایی" مدیر اجرایی جشنواره بیست‌وششم موسیقی فجر ششم بهمن سال جاری در آستانه جشنواره موسیقی در گفت و گویی ، با بیان اینکه ما باید 10 تالار بهتر از تالار وحدت در این سال‌ها احداث می‌کردیم، می گوید: به نظر من امروز بزرگ‌ترین مشکل موسیقی ما نبود سالن مناسب است. چرا که ارکسترهای بزرگ ما که فعالیت‌شان منجر به تولید آثار فاخر در موسیقی می‌شود، نیاز به مکان مناسب دارند ولی این امکان برایشان فراهم نیست.
وی می افزاید: اصلی‌ترین مرکز پیگیری احداث سالن‌های مناسب موسیقی در کشور، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. این دفتر به عنوان متولی و نهاد تخصصی موسیقی کشور که جزو بدنه دولت است، باید این موضوع را به عنوان یکی از سرفصل‌های مهم کاری خود قرار دهد و تلاش کند که این موضوع را در دولت، مجلس، شهرداری و مراکز مختلف عمرانی کشور مطرح کند تا به‌زودی ما به این هدف دست پیدا کنیم.
"عبدالحسین مختاباد" خواننده موسیقی سنتی نیز با تایید این معضل برای موسیقی کشور می گوید: در کشورهای دیگر سالن های خاص موسیقی وجود دارد و کمبود سالن موسیقی در ایران را باید مشکلی ساختاری در راه اعتلای موسیقی به حساب آورد.
در این میان، اظهارات بابک رضایی مدیر جشنواره موسیقی فجر جالب است . او می گوید: این مشکل شاید در تهران خود را کمتر نشان دهد! اما در برخی از شهرستان ها ، نمی توان حتی ارکسترهای بزرگ موسیقی را برای اجرای برنامه دعوت کرد ،چرا که حتی یک صحنه (سن) مناسب در سالن ها وجود ندارد تا گروه موسیقی روی آن استقرار یابد.
نبود سالن مناسب دردی بزرگ برای مشتاقان و فعالان عرصه موسیقی است. اگر نیم جست و جویی در اینترنت انجام دهید، اخبار گوناگونی در این باره خواهید یافت، اما ظاهرا هنوز عزمی جدی برای ساخت سالنی مناسب وجود ندارد؛ عزمی که می تواند پیش از آنکه دیر شود همانگونه که برای سینمای ایران در کمبود سالن ها و تکثیر فیلم ها رخ داد، برای هنر موسیقی نیز اتفاق بیفتد.
بسیاری از کارشناسان تاکید دارند با ساخت سالن مناسب می توان جلوی روی گرداندن مشتاقان موسیقی فرهیخته را گرفت و از روی آوردن آنها به موسیقی مبتذل جلوگیری کرد.